Rommert Boonstra
Het gaan verheldert het hoofd.
Geen enkele depressie is opgewassen tegen een wandeling van 30 km
De schroomvallige muze komt, in tegenstelling tot de horizon, steeds dichterbij.
Geen enkele depressie is opgewassen tegen een wandeling van 30 km
De schroomvallige muze komt, in tegenstelling tot de horizon, steeds dichterbij.
Om 8 uur konden we van start gaan. Grijze vieze wolken, malse regenbuien, paadjes die in slijkpoelen waren omgetoverd … een wandelingetje op De Keyserlei of de Meir valt hier moeilijk mee te vergelijken. Maar, de lucht is door de regen gezuiverd en in het bos is er volop zuurstof aanwezig. Je ruikt en proeft het terwijl het in de stad blijft stinken. Ook al regent het.
Het schoot goed op. Tegen 1 uur zaten we al in Sittard, toch wel een erg gezellige stad. In den Albert Hein hebben we daar wat inkopen gedaan en vervolgens gaan koffiedrinken aan de koffiestand. Met een Hollandse misanthroop waren we aan de klap geraakt. Overal waar er lawaai werd gemaakt ging hij lopen. Alles stak hem tegen wanneer er geluid aan te pas kwam. Enkel in Benidorm kon hij nog zijn draai vinden.
Sittard doorlopen kostte al gauw een uurtje en met de inkopen erbij werd het al gauw 3 uur. Langs de Kollenberg met haar 7 voetvallen en de Rosakapel wandelden we Sittard buiten. De Heilige Rosa, patrones van Sittard moet er over de stedelingen waken.
In Windraak stond er een muurkraantje met speciaal geneeskrachtig water. Vooral mensen die last hadden van platvoeten, dorst, stuipen, bedpissen, het schurft of andere rare kwalen konden baat vinden door er een slok van te drinken. Met op een keuzeknoppeke te drukken al naar gelang je aandoening kon je aan je gerief geraken. Ik heb eens op het knoppeke dorst gedrukt maar er gebeurde niks. 't Zal wel kwakzalverij zijn.
Iets verder in een ijssalon zijn we dan maar een goeie pint gaan drinken in plaats van het vertrouwen te stellen in dat wonderwater uit die kraan. Juist op tijd want de hemelsluizen werden weer helemaal opengedraaid. Om 5 uur stonden we op de camping. Van de uitbaatster kregen we een minivlootje Jèm cadeau. Opnieuw een stortbui van jewelste en we moesten het tentje nog installeren. Dat kon wachten tot er wat opklaring kwam en tijdterwijl hebben we maar ons potje gekookt aan de afwasbakken. Daar was er een afdakje. Klap genoeg daar aan die pompstenen. Voornamelijk mannen doen in Holland de afwas zo te merken. Vrouwlief koken en de man de afwas. Kwestie van de taken eerlijk te verdelen op de kampeervakantie.
Ik zoek er morgen weer vroeg uit te kruipen. ’s Morgens vroeg vlot het met afstandswandelen het beste. Daarom dat ik nu ook in mijn slaapzakske duikel. Tot morgen, de voorlaatste stapdag weeral.
---------
---------
Vanuit Echt nog een 12 tal km voorbij Sittard richting Strabeek tot in Puth
Geen opmerkingen:
Een reactie posten