Augustinus
De wereld is een boek en wie niet reist, leest slechts één bladzijde.
Na het intikken van mijn blog gisterenavond ben ik vlug mijn slaapzak ingeduikeld. Ik heb geen schaapjes moeten tellen. En een wekker heb ik al evenmin moeten zetten. Op een paar honderd meter van de camping waren bouwvakkers bezig met het heien van palen. Wel vanaf 7 uur. Je doet geen oog meer toe. Toen ik gisterenavond hier aankwam hoorde ik het ook al. Dat moet gans de dag te horen zijn. gezellig als je uw vakantie daar op de camping moet doorbrengen. Mijn buurvrouw begreep me niet goed toen ik haar vroeg of dat dat zo een grote Hollandse koekoek was die die herrie veroorzaakte. Hollanders hebben een andere soort humor. Laat maar dus. De man met de wheelie heette Charles, zijn vrouw Marion. Zijn maatpak werd ondertussen ingeruild voor een meer sportieve outfit. Ondertussen had hij een blaar opgelopen en vroeg hij hoe die het best behandeld diende te worden. Van merchurochroom had hij nog nooit gehoord. Hij dacht dat het vergif was. Volgens mij nog het beste middel om de blaar uit te drogen na ze doorprikt te hebben. Toch weeral sympathieke mensen. Een Duitser met zijn fiets had al 6000 km afgelegd. Hij fietste rond Europa en moest nog rond het UK fietsen vooraleer hij rond was. Je ziet je komt allerlei slag van mensen tegen op zo een toerke buiten categorie. Vandaag iets minder beton. Fifty fifty en het landschap wordt iets bosrijker. Wel een zeer mooi stukje afgelegd vandaag. Te starten in het stadspark. Een enorm park met meren, bospartijen en plantsoenen. Wel 3 km in doorsnee schat ik. Even begon het wat te druppelen maar het hield vlug op. Het zal voor donderdag worden die regen, althans zo wordt er voorspeld. Aan de Hoornse plas en het paterswoldse meer was het erg knap wandelen. De weg kronkelt er tussen de zijarmen van God weet welke riviertjes maar het levert alleszins een schilderachtig decor op. Jammer weeral van het beton. In Midlaren begon de betere weg. Via zandpaden kwam ik terecht in het staatsdomein De Hondsrug. Dit was nog eens een ruig bos. Slijkpoelen, knoestige boomstammen, kreupelhout, heksenkringen en slingerende paadjes. Ik ben er even in verloren gelopen. Fantastisch bos die Hondsrug. Ik was bijna ter bestemming. In Zuidlaren even een ommetje voor wat boodschappen want morgen trek ik naar een natuurkampeerterrein. Alles basic. Enkel douches en sanitair en je hebt een speciale pas nodig om er op te mogen. Als ik geen winkeltje tegenkom komt er niks op tafel. Om halfzes was ik op de camping. Op het gemakske die 25 paaltjes afgebonjourd en een keer of 3 een flinke pauze. Dure zaak hier, 18€ voor een plaatsje met electriek en wifi. Die wifi werkt dan nog halfsegat (half zijn gat = niet naar behoren). Fotootjes kan ik niet uploaden maar ik ga proberen een link te leggen naar one drive ennze daar uploaden. Ik kan niks garanderen. 10 uur nu en het begint te regenen. Dat het er deze nacht maar eens goed uitvalt en morgen droog blijft. Ik vrees er wat voor. Allez op hoop van zegen de fotokes : ..... niks dus, ik denk dat ze de upload hebben beperkt hier op de camping.
--------------
----------------------------------------
Van Groningen tot Zuid Laren
Schipborg ligt nog 4 km voorbij Zuid Laren
Geen opmerkingen:
Een reactie posten