Kristien Hemmerechts
Niet alleen met de aarde, maar ook met elkaar voelen wij ons door al dat wandelen verbonden. Wij weten ons door de aarde gedragen, en door elkaar. Een mens vertrouwt zijn medemens gemakkelijker iets toe wanneer er samen wordt gewandeld. Uit diepe kamers borrelen woorden op. Of lang vergeten liederen. Er wordt gezongen. En ook dat is fijn.
Pech nr 3 was ik gisteren nog vergeten te vermelden. Het was nochthans een memorabel incident. Ik had mijn tentje onder een boom gezet en was rustig mijn potje aan het koken. Vliegt er daar een duif in die boom en dat beest schijt toch niet heel mijn veranda vol zeker ! Gelukkig werd er niets in mijn kookpotteke gedropt. Vandaag had ik ook een pechdag. Als je mindset staat op 22 km en blijkt nadien dat je er meer dan 30 hebt gelopen dan vloek je toch heel even. Eigen schuld dikke bult, ik had maar beter op de wegwijzertjes moeten letten. Ik had een camping uitgekozen die iets dichter bij het Pieterpad lag. Camping Roland, de naam zelf deed vermoeden dat het een campingetje was van het derde knoopsgat maar dat vermoeden was grandioos fout. Een superdeluxe vakantiecamping was dat. De receptie was er trouwens al dicht toen ik aankwam. Dan maar toch naar dat natuurkampeerterrein maar ik had de coordinaten verkeerd ingebracht en daardoor zat ik een heel eind uit de richting. ’t Kostte me verdorie 8 km extra. Volgende keer wat beter opletten dan heb je zoiets niet voor. Om 9 uur was ik vertrokken en aangezien er maar 22 paaltjes moesten gestapt worden nam ik al mijn tijd. Slecht gegokt en om 7 uur stond mijn tentje maar eerst recht. Deze keer geen problemen met het aanmelden. Uit de computer komt een kleefstickertje geprint dat je op je tent moet plakken. De boswachter heeft zojuist zijn controleronde achter de rug. Alles peis en vree. Hij knikte beleefd een goeienavond.
Het was een erg mooie wandeling vandaag. Van Groesbeek tot Afferden. Veel hellingbos, prachtige uitzichten op het golvende landschap en gemaaide velden. Hoogtepuntje was letterlijk en figuurlijk de St. Jansberg. Klauteren en dalen uren aan een stuk. Je zou dat nooit verwachten in Nederland. In Gennep heb ik wat inkopen gedaan en maar stappen met het sublieme weer als compagnon. Iets voorbij Gennep kreeg ik gezelschap van een Utrechtenaar. Die kerel deed geen enkele moeite om zich verstaanbaar uit te drukken. Ik verstond er geen snars van en er was geen speld tussen zijn getater tussen te krijgen. Op de duur ben ik dan maar mijn eigen dialect beginnen te klappen, voor zover ik daar mogelijkheid toe kreeg, maar zijn Hollandse gulden viel niet. Waarschijnlijk luisterde hij niet eens. ’t Was ook al een oudere mens. In het natuurreservaat van de maasduinen moest ik uitwijken naar de camping. Hij beweerde dat het korter was als ik hem bleef volgen. Salut maat, ik had geen goesting om er nog 5 meer te lopen. Ik had toen nog geen weet dat het er door mijn vergissing 8 zouden worden. Maar ik was blij dat ik hem kwijt was.
Aangekomen op het NTK zat er een Amsterdammer met zijn zus te borrelen. Rijn en Evelien, 2 toffe mensen. Ik kreeg al direct een frisse pint aangeboden. En zo geraak je aan de klap. ’t Was zonde dat ik er geen terug kon geven maar daar had Rijn alle begrip voor.
Vanmorgen heb ik met den Hugo gebeld. Woensdag reist hij af naar Venlo en donderdag stappen we samen naar Maastricht. ’t Begint al wreed te korten dat Pieterpad. Nog tussen de 150 en 200 kilometertjes of zoiets en dan zit het er weeral op. De Marc belde me vandaag op. Hij heeft al een nieuw projectje liggen in Duitsland, de Eifelsteig. Iets van een 300 km en 17000 hoogtemeters. Dat moet de moeite zijn denk ik. Als ik aan de Escapardenne terugdenk ga ik toch eens goed nadenken vooraleer toe te happen.
Morgen de Maas over zie, ik zit hier al volop in Limburg. Het gaat verbazend snel vooruit. Tot morgen maar weeral !
-----------------------------
-----------
Van Groesbeek naar Gennep, 10km voor eindpunt Afferden
Van Gennep naar Vierlingsbeek, 8km na eindpunt Afferden
Geen opmerkingen:
Een reactie posten