06-23K Dalerveen - Ane

  Charles Darwin  

Ik kan me de plaats nog herinneren waar ik tot mijn vreugde de oplossing vond. 

Weeral een stukje verder. Vandaag ben ik de provincie Overijssel binnengeduikeld. Na Groningen en Drenthe is dit nummer 3. Na een uitgebreid ontbijt ben ik rond 10u30 vertrokken in Dalerveen na met spijt in het hart afscheid te hebben genomen van Dick en Ria. Dick was bovendien jarig vandaag en verwachtte veel familie en vrienden op zijn tuinfeestje. Ria liep nog een kort stukje met me mee, een dikke knuffel en tot ziens. Afscheid nemen is steeds weer een stukje sterven.
Een middellange wandeling vandaag en niet één van de mooiste. Al vlug zat ik in Coevorden waar ik gisteren nog naar het museum ben geweest.Vrij veel beton weer, geen bos maar wel langs kilometerslange afwateringskanalen tussen hoog opgeschoten gras en onkruid wat altijd een risico op teken inhoudt. Ontelbare schuren met melkvee, gigantisch groot en reuzehoeves met rieten daken en hier en daar een windmolen is zowat het enige wat er in het landschap neergepoot staat. Het enige interessante, of liever gezegd het de monotonie verbrekend was het monument van de Drentse Poort in de vorm van een hunnebed. Het is hier de streek van de tumuli, grafheuvels maw en andere curiosa die duiden op de vroegere aanwezigheid van keltische nederzettingen.
Het was een stralend blauwe hemel deze morgen maar naarmate de middag er aankwam daagden er vele wolken op. Sommigen zagen er gevaarlijk grijs uit maar het is toch droog gebleven. Vrij saaie wegen dus, Ria had me nog verwittigd. Veel wind ook maar in zo'n dooie momenten doet een muziekje wonderen. Aan de rivier De Vecht werd de schoofzak bovengehaald, nog een laatste herinnering aan de gastvrijheid van Huize Bunskoek. Krentebollen en broodjes en nog een Drentse gedroogde worst. In Gramsberge aangekomen leek het net of elk levend wezen en daarmee dus ook de ganse bevolking was gedeporteerd. Geen kat, geen hond, geen mens was er te zien op straat. Ik denk dat het iets te maken zal gehad hebben met de Dag des Heren. Katholieken, Protestanten, Gereformeerden en Hervormden moeten hier allemaal hun zeg hebben. Je mag op zondag niets anders doen dan de Schepper eren. Ach, als ze zich daarmee gelukkig voelen, waarom niet ?
Morgen een tripke van 30km op het menu. Els komt meestappen enkele dagen met tent en rugzak. Deze trip heeft ze 25 jaar geleden al eens afgelopen. Ook voor haar is dat Pieterpad niet de mooiste LAW van Nederland. Ik krijg ook meer de indruk dat het maar amper te tellen enkelingen zijn die de tocht volledig aanpakken. Ik zie wel wandelaars maar allemaal met een klein rugzakje. Nu, iedereen moet het maar op de manier doen die hen het meeste aanspreekt. Voilà, tot hier. Morgen vroeg opkramen want mijn stapvriendin komt me een stukje tegemoet. Als ik te laat vertrek moet ze teveel kilometers doen. Ik kruip in mijne slaapzak nu. Salut et à demain.
---------

------------
Van Coevorden tot Hardenberg iets voor Ommen